Η μάχη της Κύμης της Ιταλίας, 524 π.Χ, αρθρο του Περικλή Δεληγιάννη

Αγαπητοί φίλοι, Δειτε το νεο Ιστολόγιο του κυριου Περικλή Δεληγιάννη, Εξαιρετικου Ιστορικου συγγραφέα -ερευνητή και φίλου το Συλλόγου μας . 
Στο άρθρο του για την Μάχη της Κυμης (524πχ) θα βρειτε μια πολύ ενδιαφερουσα προσεγγιση για την περιφημη μαχη μεταξυ Κυμαιων και Ετρουσκο-Ιταλων.
Το Αρθρο κοσμειται με φωτογραφία οπλίτη του Συλλογου μας.
Ο Περικλης Δεληγιαννης εχει διαπρεψει στον χωρο της Ιστορικης Ερευνας με σειρα δημοσιευσεων , αρθρων και βιβλίων. Ενδεικτικα ειναι τα παρακατω:

Ιστορικές Μελέτες:

1. Σπαρτιατικός στρατός, 12ος αι.-188 πΧ, Αθήνα 2007.
2. Γαλάτες, Αθήνα 2008.
3. Κινεζικός στρατός, 771 πΧ-617 μΧ, Αθήνα 2008.
4. Ιούλιος Καίσαρ, Αθήνα 2008.
5. Κλεοπάτρα Ζ΄ των Λαγιδών, Αθήνα 2009.
6. Ο ναυτικός Αγώνας της  Επανάστασης, 1821-1829, 2009.
7. Η Βυζαντινή αυτοκρατορία αντιμέτωπη με το Ισλάμ, 634-1461, Αθήνα 2009.
8. Ο Ελληνιστικός Κόσμος, από τον Αλέξανδρο έως τη Ρωμαϊκή κατάκτηση, Αθήνα 2009
9. Τρωικός πόλεμος, Αθήνα 2009.
10. Η Αλωση της Τριπολιτσάς (1821), Αθήνα 2010.

Ιστορικά Μυθιστορήματα:

1. Η Ρώμη πρέπει να καταστραφεί, Αθήνα 2007.
2. Τα άγρια άλογα της Επόνα (αποπερατώνεται)

Ακολουθεί ενα απόσπασμα του άρθρου:

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Η μάχη της Κύμης της Ιταλίας, 524 π.Χ.

23/04/2012

Ιταλός ελαφρός πολεμιστής, σε πίνακα του Peter Connolly. Ηταν ο βασικός τύπος «ψιλού» πολεμιστή στον οποίο ανήκε το μεγαλύτερο μέρος των ελαφρά οπλισμένων Ιταλών μαχίμων που επιτέθηκαν στην Κύμη. Ειδικά για τους λαούς οι οποίοι ζούσαν στην κεντρική οροσειρά των Απενίνων της ιταλικής χερσονήσου ήταν το βασικό είδος μαχίμου. Επρόκειτο για σκληραγωγημένους και επίμονους πολεμιστές οι οποίοι προκάλεσαν μεγάλα προβλήματα στην Ρώμη τους επόμενους αιώνες. Ο μάχιμος της εικόνας φέρει κράνος ιθαγενούς ιταλικού τύπου με ελληνικό λοφίο. Φέρει προστατευτικό έλασμα για τον λαιμό του και «καρδιοφύλακα» (pactorale) – έναν κυκλικό δίσκο για την προστασία του στήθους. Όμοιο δίσκο έχει αναρτημένο και στην πλάτη του. Κρατάει δύο ακόντια – ένα βαρύτερο και ένα ελαφρύτερο. Το ξίφος του είναι ελληνικού τύπου (copyright: Peter Connolly).

Το 745 π.Χ. οι Ευβοείς άποικοι που είχαν αποικήσει από χρόνια το μικρό νησί των Πιθηκουσών στα ανοικτά του κόλπου της Νεάπολης στην Ιταλία, ίδρυσαν στην απέναντι ακτή την Κύμη, την πρώτη «επίσημη» ελληνική αποικία στη μεγάλη χερσόνησο. Οι Πιθηκούσες ήταν η πρώτη, αλλά «ανεπίσημη» αποικία στην Ιταλία. Η Κύμη έλαβε το όνομα της από την ευβοϊκή Κύμη, μάλλον ως «ουδέτερη» συμβιβαστική λύση ανάμεσα στους Χαλκιδείς και τους Ερετριείς αποίκους, τους πλέον πολυάριθμους. Σύντομα η Κύμη, ενισχυμένη με νέους αποίκους από τη Χαλκίδα, την Ερέτρια, την ευβοϊκή Κύμη, την Τανάγρα, την Κήρινθο και την Ωρωπία, επεκτάθηκε στην εύφορη γη των Φλεγραίων Πεδίων στα βόρεια της. Αργότερα κατέφθασαν στην Κύμη νέοι Έλληνες άποικοι από τη Μεγάλη Ελλάδα, τη Σάμο κ.α. ιδρύοντας θυγατρικές αποικίες της και αυξάνοντας έτσι τη δύναμη και την έκταση της χώρας της. Ανάμεσα στις νέες αποικίες θα ξεχωρίσει η Νεάπολη (σημερινή Νάπολι). Σε άλλες περιπτώσεις, οι Έλληνες εγκαθίσταντο σε υπάρχοντα χωριά των ιθαγενών Αυσώνων μετεξελίσσοντας τα σε ελληνικές αποικίες όπως συνέβη στην Πομπηία, το Ηράκλειο (Herculaneum) κλπ. Έτσι τα όρια της κυμαϊκής χώρας πλησίαζαν ταχέως προς τον ποταμό Ουόλτουρνο αλλά σύντομα περιορίσθηκαν από έναν πανίσχυρο εχθρό, τους Ετρούσκους ή Τυρρηνούς όπως τους ονόμαζαν οι Έλληνες, τον λαό της Ετρουρίας (σημερινή Τοσκάνη).

Οπλίτης της Υστερης Αρχαϊκής περιόδου (6ος-αρχες 5ου αι. π.Χ.) με φολιδοθώρακα. Διακρίνεται το εσωτερικό της οπλιτικής ασπίδας.  Η εικόνα θα μπορούσε να αντιστοιχεί τοσο σε Κυμαίο,  όσο και σε Ετρούσκο οπλίτη  (ευγενική χορηγία του Συλλόγου Ιστορικών μελετών ‘Κορύβαντες‘ – η οπλοσκευή είναι έργο του δημιουργού Δημήτρη Κατσίκη).

Ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε Έλληνες και Ετρούσκους ήταν αρκετά παλαιότερος. Ο μυθογράφος Παλαίφατος (Περί Απίστων) διαβεβαιώνει ότι το θαλασσινό τέρας Σκύλλα που αντιμετώπισε ο Οδυσσέας στις περιπλανήσεις του, αντιπροσώπευε τον κίνδυνο που αντιμετώπιζαν τα ελληνικά πλοία στο Στενό της Μεσσήνης, από τους Ετρούσκους πειρατές.

Οι Τυρρηνοί κυρίευσαν όλο το Λάτιο που το κυβερνούσαν από την αποικία τους, Ρώμη (Aruma στην ετρουσκική), και εξαπλώθηκαν έως την Καμπανία στα νότια, όπου συγκρούσθηκαν με τους Κυμαίους. Το 600 π.Χ. περίπου, οι Ετρούσκοι ίδρυσαν την Καπύη (ετρουσκ. Campeva) η οποία κατέστη σύντομα μεγαλούπολη. Έπειτα με μια σειρά αποικιών (Νώλα, Μαρκίνα, Αχέρραι κ.α.) και με την κατάληψη ελληνικών αποικιών (Ηράκλειο, Πομπηία, Οπλοντίς) απομόνωσαν τη χώρα της Κύμης στη νοτιοδυτική γωνία της Καμπανίας. Στο θαλασσινό μέτωπο εναντίον των Ετρούσκων, οι Ρόδιοι αποίκισαν το 580 π.Χ. τις Λιπάρες νήσους στα βόρεια της Σικελίας από όπου επιτίθονταν συνεχώς στα ετρουσκικά πλοία. Ένα άλλο ελληνο-ετρουσκικό μέτωπο άνοιξε μέσα στον 6ο αι. π.Χ. στα σημερινά παραθαλάσσια σύνορα Γαλλίας-Μονακό-Ιταλίας. Έλληνες από τη μικρασιατική Φώκαια είχαν ιδρύσει τη Μασσαλία που με τη σειρά της ίδρυσε διάφορες αποικίες, των οποίων οι δυτικότερες ήταν οι Άμπελος και Λιμήν Μονοίκου Ηρακλέους (σημερινό Μονακό). Ως απάντηση, οι Ετρούσκοι της ναυτικής πόλης Καίρης ίδρυσαν τη Γένουα για να αποτρέψουν τον μασσαλιωτικό αποικισμό στον σημερινό κόλπο της Γένουας. Οι θαλάσσιες συρράξεις ανάμεσα σε Ετρούσκους και Μασσαλιώτες διήρκεσαν τρεις αιώνες (6^ος-3^ος αι. π.Χ.).

Νόμισμα της Νεάπολης, αποικίας της Κύμης, με έμβλημα ανθρωπόμορφου ταύρου, αγαπητό σε Έλληνες, Ετρούσκους και εντόπιους της Καμπανίας. Ο ανθρωπόμορφος ταύρος ήταν δημοφιλής και στην Κύμη και συνεπώς χρησιμοποιείτο ως έμβλημα στις επιφάνειες των ασπίδων αρκετών οπλιτών της.

Στα μέσα του 6^ου αι., η κατάκτηση της Κορσικής από τους Ετρούσκους μετά τη νίκη τους μαζί με τους Καρχηδόνιους, κατά τη ναυμαχία της Αλαλίας επί των Φωκαέων, έσφιξε ακόμη περισσότερο τον κλοιό γύρω από την Κύμη που είχε απομείνει ένα προχωρημένο οχυρό του Ελληνισμού σε έναν αλλοεθνή περίγυρο.

Ενθαρρυμένοι από την κατάκτηση της Κορσικής, οι Ετρούσκοι κινήθηκαν εναντίον της. Το 524 π.Χ., μια στρατιά από Ετρούσκους, Ούμβρους, Δαυνίους «και πολλούς άλλους βαρβάρους» όπως σημειώνει ο Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς, εμφανίσθηκε αιφνίδια στην καμπανική πεδιάδα. Ο Διονύσιος αναφέρει ότι αριθμούσε 500.000 πεζούς και 18.000 ιππείς, αριθμοί που απορρίπτονται γενικά. Προφανώς οι εχθροί δεκαπλασιάστηκαν από την αρχαία παράδοση, όπως συνήθως, προκειμένου να τονισθεί ο κίνδυνος. Ενδεχομένως αριθμούσαν 50.000 πεζούς, κυρίως ελαφρά οπλισμένους, και 1.800 ιππείς. Εξάλλου ο Διονύσιος και άλλοι συγγραφείς ήθελαν να μιμηθούν τον Ηρόδοτο και να ανακαλύψουν κάποια «παράλληλα» ανάμεσα στους Περσικούς πόλεμους στην Ελλάδα και στους Ελληνοετρουσκικούς πόλεμους στην Ιταλία. Όμως αυτή η τάση δεν μειώνει τον σοβαρότατο κίνδυνο που διέτρεξε η Κύμη και που θα αντιμετώπιζαν και άλλες ελληνικές πόλεις της Μεγάλης Ελλάδας (Κάτω Ιταλίας), όπως έχει εκτιμηθεί.

Χάρτης της Καμπανίας στο δεύτερο μισό του 6^ου αιώνα π.Χ. Τα μαύρα ορθογώνια  συμβολίζουν τις ελληνικές αποικίες ενώ τα «Χ» μέσα σε κύκλο αντιστοιχούν στις ετρουσκικές. Η διάστικτη γραμμή δείχνει τα όρια της πολιτικής χώρας της Κύμης (Cumae). Στον χάρτη διακρίνονται καθαρά οι γεωστρατηγικοί στόχοι της ετρουσκικής επέκτασης: να παραμείνουν οι ελληνικές Κύμη και Ποσειδωνία (Paestum) χωρίς εδαφική επαφή μεταξύ τους, και να απομονωθεί όσο γινόταν η Κύμη και οι αποικίες  της στο νοτιοδυτικό άκρο της Καμπανίας.

Λαμβάνοντας υπόψη τις επικράτειες και τους υποτελείς των επιτιθεμένων, τις εφεδρείες που άφησαν στις εστίες τους λόγω του διαρκούς κινδύνου που διέτρεχαν από τους Πικηνούς, Πευκέτιους, Λίγυρες και Κέλτες εχθρούς τους, τη χαμηλή πληθυσμιακή πυκνότητα των ιταλικών χωρών λόγω της πρώιμης εποχής, και άλλους παράγοντες, η ετρουσκο-ιταλική κινητοποίηση εναντίον της Κύμης ήταν εντυπωσιακή. Οι άνδρες που κινητοποιήθηκαν εναντίον της Κύμης, ήταν μεγάλο μέρος του διαθέσιμου για εκστρατεία στρατιωτικού δυναμικού της Ιταλίας από τις Άλπεις (βόρειες ετρουσκικές αποικίες) έως τη Μεγάλη Ελλάδα, με την εξαίρεση του μικρού Πικηνού ή Πικεντινής χώρας, εχθρικής στους Ετρούσκους.

Από τα έθνη των επιτιθέμενων αναφέρονται ρητά οι Ετρούσκοι, Ούμβροι και Δαύνιοι. Οι προαναφερόμενοι «πολλοί άλλοι βάρβαροι» ήταν οι υποτελείς και σύμμαχοι εκείνων: Λατίνοι και Σαβίνοι υποτελείς, Ενετοί, Λίγυρες και Πρωτο-Ινσούβρες (Κέλτες) οι οποίοι αναζητούσαν πλούσια λάφυρα, και αρκετοί Οσκοι μισθοφόροι και τυχοδιώκτες. Ηγέτες της εκστρατείας ήταν οι Ετρούσκοι της Παδανίας (κοιλάδα του Πάδου) και της ενδοχώρας της Ετρουρίας. Εχει εκτιμηθεί ότι οι Ετρούσκοι της παράκτιας Ετρουρίας δεν αναμείχθηκαν λόγω των εμπορικών σχέσεων τους με την Κύμη, αλλά πρόκειται για υπόθεση. Οι άλλοι Ιταλιώτες (οι Ελληνες της Ιταλίας) βρέθηκαν ανέτοιμοι έναντι της εκτεταμένης κινητοποίησης των εισβολέων. Θεωρείται ότι δεν πρόλαβαν να συνδράμουν την Κύμη ή μερικοί δεν το έπραξαν από φθόνο για την εύπορη Κύμη. Αποψη του γράφοντος είναι ότι αυτή η εκτίμηση δεν ισχύει εξολοκλήρου. Όπως συνάγεται από τις πηγές, οι Κυμαίοι αντιμετώπισαν την εισβολή με 12.000-13.500 πεζούς και 1.800 ιππείς, δυνάμεις τις οποίες δεν μπορούσε να διαθέτει η σχετικά μικρή Κύμη, παρότι θεωρείται ότι αυτές περιλάμβαναν αρκετούς Ιταλιώτες και Ιταλούς μισθοφόρους. Η μόνη εξήγηση είναι ότι περιλάμβαναν και στρατιωτικά τμήματα που είχαν στείλει στην Κύμη άλλες ελληνικές πόλεις.

Οι ελληνικές αποικίες της Μεγάλης Ελλάδας και της Σικελίας. Οπως φαίνεται στον χάρτη, η Κύμη είναι η βορειότερη και πλέον εκτεθειμένη (Εκδοτική Αθηνών).

Οι Κυμαίοι διαίρεσαν τον στρατό τους σε τρία μέρη, το καθένα από τα οποία αριθμούσε 4.000 ή 4.500 πεζούς και 600 ιππείς. Μόνο ένα από αυτά τα τμήματα αντιμετώπισε τους εισβολείς σε ένα στενό πέρασμα. Ο Διονύσιος δεν αναφέρει που βρίσκονταν οι υπόλοιποι μάχιμοι της Κύμης (9-10.000 άνδρες). Προφανώς θα είχαν κατανεμηθεί στη φρούρηση άλλων διαβάσεων (από όπου οι εισβολείς μπορούσαν να διεισδύσουν στην κυμαϊκή χώρα), στην υπεράσπιση του άστεως, των πολισμάτων και φρουρίων της χώρας, και στην επάνδρωση του κυμαϊκού ναυτικού το οποίο προστάτευε τις ακτές από ενδεχόμενη ετρουσκική επίθεση.

Οι Έλληνες αντιμετώπισαν τους Ετρουσκο-Ιταλούς σε μία στενή διάβαση η οποία βρισκόταν ανάμεσα σε βουνά και έλη. Οι αρχαίοι συγγραφείς δεν εντοπίζουν γεωγραφικά το συγκεκριμένο στενό. Άποψη μας είναι πως πρόκειται είτε για εκείνο που σχηματιζόταν στην αρχαιότητα ανάμεσα στο όρος Μασσικο και τα έλη των εκβολών του Ουολτούρνου (πιθανότερο), ή ίσως το πέρασμα μεταξύ του ποταμού Σηβαίθου και του ηφαιστείου του Βεζουβίου. Λόγω του στενού χώρου, οι εισβολείς δεν κατάφεραν να εκμεταλλευθούν τη συντριπτική αριθμητική τους υπεροχή και αναγκάσθηκαν να πολεμήσουν με ίδιο μήκος παράταξης τους Κυμαίους οπλίτες, όπως συνέβη με τους Πέρσες εναντίον των Σπαρτιατών 44 χρόνια αργότερα στο στενό των Θερμοπυλών. Ευτυχώς σε αυτή την περίπτωση δεν υπήρξε κάποια Ανοπαία Ατραπός και το ετρουσκο-ιταλικό πεζικό κάμφθηκε. Παρότι η μεγάλη πλειοψηφία του ήταν ελαφρά οπλισμένοι (όπως και οι Ασιάτες που αντιμετώπισαν οι μητροπολιτικοί Ελληνες), οι οπλίτες του πρέπει να ήταν περισσότεροι από τους Ελληνες, λόγω της συντριπτικής αριθμητικής υπεροχής του. Οι Ετρούσκοι, Λατίνοι, Ουμβροι και Δαύνιοι διέθεταν οπλίτες (κυρίως οι πρώτοι). Το ετρουσκικό ιππικό προσπάθησε να αποτρέψει την επερχόμενη ήττα επιχειρώντας να περικυκλώσει τους Ελληνες, αλλά απέτυχε λόγω της στενότητας του χώρου. Λόγω αυτού του γεγονότος και του μεγάλου πλήθους τους, πολλοί Ετρούσκοι και Ιταλοί δεν κατάφεραν να διαφύγουν εγκαίρως από το πεδίο της σύγκρουσης, με συνέπεια να σφαγιασθούν από τους Κυμαίους ή να ποδοπατηθούν. Δεν αναφέρονται οι απώλειες αλλά ο αριθμός των εξοντωθέντων εισβολέων διαφαίνεται από το ότι δεν προσέβαλαν ποτέ πάλι την Κύμη από την ξηρά.

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

4η Προπόνηση του Συλλόγου, Κυριακη 22 Απριλίου

Την Κυριακή 22 Απριλίου 2012, πραγματοποιηθηκε στον ανοιχτο χωρο προπονησεως μας στα Καμίνια Αττικης , η 4η Προπόνηση μας για το ετος 2012.

Μελη του Συλλόγου εκπαιδευτηκαν στην χορογραφια μαχης  βαση της οποίας θα γινει η παρουσίαση μας στο Αρχαιολογικό Φεστιβάλ GalloRoman Days, στην Λυων της Γαλλίας, τον Προσεχή Ιούνιο.

Association Of Historical Studies"KORYVANTES" on "Amphictyonia" Organization.

Athens, April 24 , 2012

Dear Board of the ‘‘Amphictyonia’’ Organization

KORYVANTES Association works for years promoting the study of Ancient Hellenic Warfare history thus firstly, we would like to express our positive positioning towards your general appreciation for Ancient Hellenic history.

It is on this firm basis of sharing an appreciation of Ancient History that we develop the following thoughts on matters around the formation of  “Amphictyonia” Organization.

We actually stumbled on your site, to be precise: we first saw something about an “Amphictyonia.org’’ in the following recent forum message:

http://www.romanarmytalk.com/rat.html?func=view&catid=63&id=308845

This was followed by various random posts in the social media network “Facebook”. We also received some polite suggestions to join from our contacts within the international world of living history.

Perplexed, by the way we came to be aware of its existence, we entered in the details as per the “Amphictyonia.org” web page, and we were instantly struck by the following included in the “Membership section”, Article Two (2):

“All groups who attended the first Marathon event in September 2011 ... are considered ‘founding members’ as of their acceptance of this constitution’’

To which we are obliged to state the following:

• We attended the “Marathon 2011” event without any sort of formal/informal information before or after the event that it would be used as a basis for the creation of an ‘‘Amphictyonia’’ or any other related Organization.

• We were not asked to contribute or even brainstorm in the development of the “Amphictyonia’’ and the formation of its Constitution / Membership / Governance sections

• We did not receive any official invitation to join ‘‘Amphictyonia’’

• We never authorized any of our members to participate in the forming of ‘‘Amphictyonia’’ or any other related organization.

Given the way this incident unfolded we are also obliged to underline the following:

• We, members of  KORYVANTES Association, are embarrassed by the fact that after all these years of exemplary work raising the standards of international reconstruction/re-enactment of Ancient Hellenic Warfare, we are currently being “used” as potential members of an Organization on which we are not aware who controls, finances, and administers.

• We, members of KORYVANTES Association, consider that the practice of an Organization publishing the potential of KORYVANTES Association membership, without any prior discussion and formal invitation is against KORYVANTES Association’s culture. We do feel that this is out of culture of any association that claims to have a basic level of civic sense.

• We, members of KORYVANTES Association, are embarrassed by the hegemonic attitude of the ‘‘Amphictyonia’’ Organization declaration that dictates rules, terms and conditions to KORYVANTES Association without formal notice.

• We, members of KORYVANTES Association, are embarrassed by the use of KORYVANTES Association’s participation to the Marathon event of September 2011 for third party benefit without any prior notice.

Having clarified the above, we want to believe that this situation is the result of ill-advice, following non-professional public relationship management practices. The idea of an “Amphictyonia” Organization by itself is something that in a proper context may work to promote Ancient history and as such we would consider participating.

Thus prior to our reply we did proceed on a preliminary study holding a discussion of Board Members of the KORYVANTES Association on the terms as shown in the Constitution, Membership and League Governance sections of the “Amphictyonia.org’’ web site.

Following our preliminary study we identified several unclear areas of administrative nature on which we officially request your reply:

1. What is the legal status of “Amphictyonia” Organization? Is there a legal entity? If not, is it planed to form one? If yes, what type (e.g. government or non-government organization)?

2. In which official authority and under what law is it or will be registered?

3. In case of any short of dispute, which court applies?

4. How is the Organization financed?

5. Who Administer the Finances, and under which Accounting practice?

6. Is there any precisely defined set of requirements for membership? The terms “hoplite association/club” and “member” vary enormously across the international hoplite association scene.

7. Are “Amphictyonia’s” stated rules enforced universally on all occasions or are they presented as a lax set of guidelines to be applied depending on management’s opinions?

While the (1) (2) (3) (4) (5) areas are of administrative nature and need considerable time and effort to be resolved, the areas (6) (7) quite stroke us, particularly since as an Association we apply a strict policy on membership issues.

‘‘Amphictyonia” Organization Membership declaration states that a participant Group must have at least 8 members, however, after a brief look in the Member Group list we found groups on which there is a serious doubt that they ever presented or can present the required number of members.

Even if the explanation-excuse to this is the infamous “all participating groups…Marathon 2011 event…etc.’’, we did found such a self-contradictory deployment and confusion of an organization’s basic rules to be yet another embarrassment on top of the aforementioned.

The above points require resolution even prior to presenting them in the opening of a public dialogue that must precede the formation of such an Organization.

Beyond that basic fact, we have the obligation to communicate the KORYVANTES Association’s position towards participation in an organization of the type of ‘‘Amphictyonia”.

For us the foremost point is to conclude whether the objectives of KORYVANTES Association and those of ‘‘Amphictyonia’’ Organization may converge and if so, what are the key issues to be addressed. Please, bear in mind that contrary to the “Twitter-style” communication styles that some try to enforce, for KORYVANTES Association the following consists actually a brief (and non-exhaustive) comparative approach.

We try to open the Public Dialogue in this way since there was simply no such dialogue performed before by anyone prior to the appearance of “Amphictyonia.org”.

In the next sections follows a detailed description of 10 issues that we consider of outmost importance. Each issue is followed by a Question on which we officially request your reply.

Issue1

KORYVANTES Association focuses in the scientific reconstruction of Ancient equipment, Ancient Athletics and in the study of Ancient battle. We focus more in academic research and study and less in generalist reenactment activities. We started 5 years ago with very humble COTS (commercial-of-the-self) equipment and evolved through time to hand-made, exclusive, museum-quality reconstructions. You may enter to our site where you may refer to a long list of related articles presenting the activities of our Association.

http://KORYVANTES.blogspot.com

Using this exclusive equipment, we research and reconstruct the evolution of Hellenic military technology and battle tactics from Mycenaean down to Hellenistic Era with aim to expand our timeline remaining strictly on the aforementioned scope.

Question1: What is the precise field scope of “Amphictyonia” Organization? To our understanding apart the narrow framework of 600-300B.c. there is little else to define a scope.

Issue2

We publish our findings in Press, Internet and Academic Journals. To be able to perform in that level and deliver quality, KORYVANTES Association concentrates on its aforementioned scope that is the better understanding of ancient Hellenic Warfare.

Question2: What is the perimeter of “Amphictyonia” Organization? Where is the limit of inclusion of generalist material e.g. culture, civilian material, civic and religious life. Where is the limit of inclusion of other cultures – currently there is a seemingly open door to any non-related culture such as Chinese, Japanese, Mongol, Bantu-African or Native American), which automatically bring all the package (civilian life etc.)

Issue3

As an association we are very precise with what we are doing. It is natural that we are left puzzled by the contrast of the unnaturally strict timeline with the loose attitude towards all the rest of concerns.

We consider this Issue as extremely serious given the context of ‘’Amphictyonia” Organization. It is not part of our Association’s culture, and not part of our personal culture ingrained by our civilization, to patronize others in that way.

We do promote a neutral-egalitarian viewing of the totality of the Ancient Word and this not only because “it is fair” but because it is the correct way to study successfully and in-depth the ancient cultures.

Question3: In case of the above looseness serves an ‘’all-inclusiveness/all-togetherness’’ why the Organization enforces on all other cultures a civilization-wise patronizing title and does not employ a more neutral title such as “Federation of Associations of Ancient Warfare of XX-XX BCE period”?

Issue4

On the “League Governance” section there is talk about a “Hegemon”(!!!). The Hellenic language recorded this word in association with memories of calamity, disaster, and the horrors of ego-centric Tyranny across centuries. Darius was a Hegemon, NOT Miltiades.

Once the “Amphictyonia” name was chosen, we cannot see how the term “Prytanis”, was not used to describe the leader’s position as was the case with these ancient institutions, and instead the choise of “Hegemon” was preferred. Is this “creative” innovation resulting out of a linguistic gaffe or is it the result of an intention to form the organization on such as basis?

Question4: Why any “founding member” should bow to terms that have the air of being dictated and why historical accuracy must be modified to suit each ones likes and dislikes?

Issue5

KORYVANTES Association is aware that Hellenic Warfare and its evolution cannot be understood by time restrictions to “popular eras” or by an all-inclusive approach of trying to be occupied with all aspects of Ancient life. Such practices lead to lesser understanding and this in turn mathematically results to lesser quality in terms of constructed material.

The above is at the core and there is good reason to insist on it. In the field of Ancient Hellenic Warfare we have plenty of examples to show how the restricted perspective in terms of time framework in combination with a loose inclusion of all other (un)related material led to a dry collage of practices of a handful of ancient Hellenic cities that were a minority of the ancient Greek World. We have plenty of examples to show how all that led to a flawed overall understanding even if speaking of the particular short-framed period and context that “Amphictyonia” Organization chose to “concentrate”.

Question5: Does “Amphictyonia” Organization plan to enforce strict quality controls on the reconstructed equipment? If yes, are these controls and processes publically available?

Issue6

KORYVANTES Association commitment to historical accuracy remains uncompromised on all levels. “Amphictyonia.org”, article six (6) of the membership section provides the possibility of appearance of women Hoplites. While historically the case of women warriors (mostly psiloi) occurred occasionally there is no circumstantial evidence, let alone proof, that women ever served as Hoplites.

The above point is a mere example of how far an Association is going on the issue of authenticity. How authentic our Association’s members would be in reconstructing Xerxes elite Aethiopian Marines? We only reconstruct and display things that we have evidence and ability to perform. We do not limit historical accuracy only to clothes and accessories!

Question6: Does “Amphictyonia” Organization plan to enforce historical accuracy? If yes, are these controls and processes publically available? Will Academic standards be included? If not, will there be at minimum, a defined scale between high and lesser quality?

Issue7

In the Mission page of the ‘’Amphictyonia.org’’, is mentioned:

“to accurately represent and teach history through recreating the lives of average and extraordinary people who lived between 600 BCE and 300 BCE, while maintaining the highest standards of inclusiveness, multi-culturalism, safety and honour. The purpose of the League itself is to provide member groups with a safe, authentic, and exciting range of events and activities”

In our understanding, Hoplites of the 600Bc – 300 Bc era, had nothing to do with inclusiveness, multiculturalism and excitement. Ancient warfare was anything but a fairy-tale.

Hoplites were Citizens tied with family bonds, they were a social structure representing the means of City/States to defend their territories, to expand them if possible, to secure resources and keep commercial supply routes open. Their solely task was to keep and their societies and families alive.

Question 7A: Can you please provide some documentation to support the “inclusiveness, multiculturalism and excitement nature of the 600 Bc to 300 Bc Hoplites?

Question 7B: If haphazardly claiming that this is not possibly recreated in modern era (a non-argument as this is precisely what we are doing!), then can you provide us an explanation of how an “exiting all-happy ‘’Amphictyonia’’ Organization will convey, even remotely, the realities of ancient warfare and how the message it will be passing will be educational for the general public?

Issue8

Streching the limits of logic, even if one set aside the motley crew “rough-reenactment” style enforcing unhistorical perceptions, we are still left wondering of the choice of name for this Organisation this time from another perspective, especially following that choice of “Hegemon” title which indeed seems to project the basis of “Amphictyonia” Organization.

Amphictyonias were religious institutions supporting Alliances of Greek City/States and no matter political connotations (like in all religious Organizations) they remained religious.

Naming your Organization as “Amphictyonia” is the direct equivalent of naming a Middle-Age respective Organization as “Patriarchate” or “Papacy”. We find that no such Organisation has the right to make use of titles and definitions of religious institutions.

We find the repeated choice of names and titles following a haphazard unintended / deliberate misuse of Hellenic language and Ancient Hellenic religious institutions and titles both inexplicable and offending.

Question8: What are the connotations behind the choice of name of “Amphictyonia’’ Organization? Does this arise from an intention to involve religious connotations or by sheer ignorance of what these basic ancient religious institutions were all about?

Issue9

If the above general loose atmosphere and treatment of issues conveyed by “Amphictyonia” Organization will have inevitably an impact on the quality output, let alone reducing reenactment to a mere expression of postmodern self-indulgent infantilism, the following are far less amusing, there are far more serious and have enormous repercussions in the world of reconstruction-reenactment and not only.

KORYVANTES Association rules and constitution strictly prohibit us to participate to events that promote political or religious activity. Some of the aims expressed in the section “Our Mission” oppose our rules and constitution.

While KORYVANTES Association congratulates all healthy involvement of any state or private initiative in the correct, scientifically accurate and respectful re-construction/re-enactment of Ancient Hellenic Warfare, Technology and Culture, it is strictly forbidden to follow any national/international state/private-endorsed project detected to utilizing Ancient Hellenic History in a perverted way for the promotion of unrelated modern affairs.

This is an extremely serious issue that plagues the reenactment scene worldwide and we do notice a particularly worrying laxity among Associations and their members worldwide for which an association such as “Amphictyonia” has to have a clear position.

Absence of a position actively and universally enforced, automatically implies high risks of all natures, foremost legal and ethical, not only for member associations as participating groups but actually for each of their members as individuals.

Question9: What is the position of “Amphictyonia’’ Organization? Is it aim of “Amphictyonia” Organization to use reenactment for promoting various agendas (political activities such as promotion of state, institutional, private propagandas, think-currents, multiculturalism, etc.)?

Issue10

KORYVANTES Association Hoplites are NOT re-enactor Hoplites. For us the word Hoplite means “Citizen Soldier”, not just an academic/philosophical term, but the reality of our lives. We do not re-enact citizens soldiers because we Are Citizen Soldiers. The history upon which some people plan to make a spectacle by stretching historical accuracy to “fit all” is our heritage and is not “living history” but a 3000 year old tradition in our Geography.

KORYVANTES Association members are all real Hoplites, who have attended their National Military Service, registered in the ranks of their state’s army, capable and trained to bear and use weapons. All have served in first-rank units of their state’s army and some have extensive experience in war zones.

As long as it is difficult to develop “safety certificates” for Hoplite training and as long as Hoplite activities will remain inherently dangerous, we strongly believe that the only way to ensure safety is to have trained men who hold the values of discipline, respect and pride to high ground and who enter in no state of over-excitement and playful-mode. The primary talk of “requiring insurances” points rather to shedding of responsibilities rather than to any a proactive approach towards total safety.

Question10: Is it the aim of “Amphictyonia” Organization to enforce rules that prohibit people non-capable (in terms of discipline, patience, physical endurance let alone basic technical skills) to re-enact Hoplites and use weapons? If not, how will ’‘Amphictyonia’’  Organization ensure the safety of participants and spectators?

KORYVANTES Association members view the above list of points as anything but exhaustive and that this had to be the very starting point prior to initiation of any formal talks on the creation of an Organization of the type “Amphictyonia” Organization aims to be.

Till you provide sound replies to our questions presented inhere, we are kindly asking you to modify Article two (2), Membership section, Amphictyonia.org web page… as soon as possible

FROM:

“All groups who attended the first Marathon event in September 2011, ... are considered ‘founding members’ as of their acceptance of this constitution…”

TO:

“Groups who attended the first Marathon event in September 2011, and who are willing to join, ... are considered ‘founding members’ as of their acceptance of this constitution…”

The above change aims at representing clearly the reality and avoids implication of any short of unaware Parties present in the Marathon 2011 event.

We inform you that we consider this conversation public and we will post it online as we feel there is nothing confidential or secretive in this exchange of ideas.

With honor

Spyridon Bakas, President

Aliades Antonis, Vice President

Stefanos Skarmitzos, Authenticity Officer

KORYVANTES Association

Status and Issues : Association of Historical Studies "KORYVANTES" , on Amphictyonia.org ...

Δημοσιευση Αρθρου στο Αμερικανικο Ειδησιογραφικο Πρακτορείο SperoNews "Psychological operations at work: Salamis, 480 BC"

Νεα Δημοσιευση στο  Αμερικανικό Ηλεκτρονικό Ειδησιογραφικο Πρακτορειο SperoNews. Αυτη την φορα φιλοξενειται άρθρο με τιτλο "Psychological operations at work: Salamis, 480 BC" , του μελους του Συλλόγου μας κου Στεφανου Σκαρμιντζου , σχετικα  με τις ψυχολογικες επιχειρησεις που πραγματοποιηθηκαν κατα την διαρκεια της Ναυμαχιας της Σαλαμίνας. Το αρθρο φιλοξενει επισης  φωτογραφια ανακατασκευασμενης Ασπίδας μελους του Συλλόγου μας ,της φατριας των Ετεοβουταδων της Αθηνας.

Ακολουθει το Κειμενο:


Psychological operations at work: Salamis, 480 BC

The Greeks originally pushed slowly towards the enemy singing the paean “Apollo Savior God” as “Apollo Delphinius” was patron of mariners. As they started to receive projectiles from Psyttalia island, they began rowing backwards but with their prows facing the enemy. The Persian fleet began to move forward with confidence but also facing the first problems as they had to narrow their frontage to get into the space between the Cynosoura and what today is the islet of St George.

The Greeks were no longer retreating, as their flanks were no longer exposed. And they no longer sang the hymn to Apollo. A murmur was raised from the Greek fleet, growing steadily like a threat. A new paean was heard: Forward, children of the Greeks, Liberate the fatherland! Liberate your children, your women, The altars of the gods of your fathers, And the graves of your ancestors: Now is the ultimate struggle!

Those of the Persian fleet, who understood Greek, froze. This was not a simple battle song just to give courage. It was addressed to the press ganged Greeks of the Persian fleet calling for mutiny and insurrection. It was rebuking them for aiding the enemy to desecrate the shrines of the land that was the origin of their forefathers. It certainly tore the heart of the Ionian rowers like a scorched knife! Curses and oaths was the response the Persian officers who might have used whips to prevent potential indiscipline.

On the Phoenician and Carian ships, helpless captives were sacrificed on the prows to woe the gods of  the barbarians hoping for their assistance in the battle but also to terrorize their opponents. This was too much for the Athenian trierarch Ameinias fromPallene. He gave orders to his midshipman to hit thecrotala ‘forward full speed!’ and the trireme lunged forward like a wooden torpedo, to the nearest Phoenician ship that struggled with the water currents.

The heavier Athenian trireme shook the Phoenician. Some rowers were impaled from the broken oars and others were mangled. Several Phoenician marines fell into the water and some fell into the gap between decks and crushed. As the rest tried to come to their senses, the Athenian hoplitesinvaded the enemy deck and start killing them.

The sailors of Ameinias charged behind the hoplites with crowbars and axes and started to destroy the enemy’s prow emblem. The Phoenicians tried to surrender but the angered Athenians slew them without second thought. No mercy for the sacrilegious manslayers! The Phoenician ship’s prow emblem fell into the sea, with a splashing sound as if breaking the grip of fear that held tight the hearts of Greeks, demonstrating in this way that the enemy could not break them psychologically.

The Athenians who had suffered the anguish of their initial inability to prevent the enemy from ravaging their land gave way to their indignation by rowing as ever before. Each ship with its ram had become an instrument of vengeance. The Athenians taking advantage of the enemy’s overcrowding, the favorable currents and the vindictive ferocity of their marines began to have the upper hand against their Phoenician opponents. Many ships of the second and third Phoenician battle line after seeing the Athenian marines killing the enemy crews without taking prisoners, panicked and wrecked their vessels on shore of Perama in order to avoid engaging them.

The Persian Admiral seeing the Phoenicians collapsing ordered his reserves to advance. This resulted in more confusion as the ships, due to overcrowding mixed up their oars, thereby giving opportunities to the Greek shipmasters to ram them. Infuriated with anger, Ariabignis tried to bring order into the chaos but as he had no maritime experience, like most Persians, he made the situation worse. Ariabignis suddenly spotted the trireme of Themistocles and ordered his navigator to ram it. He thought that if he killed the Athenian Admiral he would reverse the situation in favor of the Persians.
But Araibignes planned without thinking of the ubiquitous Ameinias, who attacked and rammed the Persian flagship first. Undaunted the Persian Prince ordered his men to seize the ship of Ameinias. He personally led the attack holding in his arms his rich gilded weapons, true to the Persian martial traditions but Ameinias and his sub commander Lykomidissucceeded in stabbing him at a place not covered by his armor and killed him. The death of their leader broke the morale of the Asians and was a key factor to victory.




The next morning the Greeks prepared to fight again. This time Psyttaliaisland was guarded by the Athenians. The fleet was sailing in a sea covered with corpses and broken wood. But there was no enemy on the horizon. They arrived until the moored cargo ships to be used in the assault which Xerxes was preparing against Salamis but they did not find anyone. Only then did they realize the size of their victory. The ships were shaken from the joyful cries of a relieved people. On a trireme from the Attic demos of Elefsina, one marine from the ancient Royal Codridae clan lifted his helmet and looked around. His name was Aeschylus and in his play ‘ The Persians ‘ he left us the most shocking testimony of that terrible day. These people looked at the future with hope and simply wanted only to rebuild their lives. Today we know that with their blood they gave Western Civilization its right to exist!


Stefanos Skarmintzos writes on history and warfare. He resides in Greece.

Sources:

Aeschylus «The Persians» Loeb Classical Library 1914

Herodotus «Histories» Loeb Classical Library 1914

Pausanias «Description of Greece» trn. John Dreyden London: Macmillan, 1889

Plutarch «Themistocleς» Loeb Classical Library 1920

Plutarch «Aristides» Loeb Classical Library 1920

Plutarch «Cimon» Loeb Classical Library 1920

Strabo «Geography» Loeb Classical Library 1920

Kaveh Farrokh: Shadows in the Desert: Ancient Persia at War

Psy Ops in Ancient Greece (2010): Christy Emilio Ioannidou, ”Armies and Tactics” magazine issue 1, “Aegis” publishing, pp 28-35)

Also blog http://perialos.blogspot.com/2011/02/blog-post_07.html  (in Greek)

A.R. Burn, Persia and the Greeks. The defense of the West (second edition: 1984 London)

Δημοσιευση Αρθρου στο Αμερικανικο Ειδησιογραφικο Πρακτορείο SperoNews

Ο Σύλλογός μας , βρισκεται στην ευχαριστη θεση να σας ανακοινώσει οτι στο  Αμερικανικό Ηλεκτρονικό Ειδησιογραφικο Πρακτορειο Spero News φιλοξενειται άρθρο του μελους του Συλλόγου μας κου Στεφανου Σκαρμιντζου , αναφορικα με τον Πόλεμο στην Πρωϊμη Αρχαϊκη περίοδο ("Τhe Origins of the Ancient Greek Warfare"), μαζι με την φωτογραφία Οπλίτου-μελους του Συλλόγου μας ο οποίος φερει τον Περιγραφόμενο Ανακατασκευασμενο Οπλισμό της εποχης.

http://www.speroforum.com/a/SRSMDGVQIW53/71409-The-origins-of-ancient-Greek-warfare

Ακολουθει το κειμενο:

The origins of ancient Greek warfare

When we talk about hoplite warfare our mind goes to the ordered ranks of the phalanx formation and combined effort of the fighters to overpower their enemies. Scholars believe that is safe to say that phalanx style fighting had started around 700 B.C. But what happened before? How did the men who founded the Greek colonies and conquered the Mediterranean Sea fought against their enemies?

The excavations in Olympia and various items of Early Archaic Greek pottery gave us a wealth of information.  A careful study of the Homeric Epics is giving us an insight about the battle tactics of the Era.

The collapse of the Palace Societies had also the effect of military decline. The way was opened for a chaotic type of battle, where the well trained heavily armored aristocrats dominated. The word hoplitemeans men at arms and only men of good financial standing could afford adequate combat gear. The panoply of the time was covering the warrior from head to toe. It is safe to assume that, only aristocrats and their closest relatives or their picked bodyguards could have afforded that kind of equipment. The armor was not only a means of protection but also a way of displaying the warrior’s noble status.

The heavily armored hoplites would make a grandiose almost theatrical appearance on the battlefield with richer ones riding on their chariots. Its hardly surprising given their heavy armor who made them look like the much later appearing medieval knights. They first boasted about theirlinage and then challenged their counterparts in the enemy lines. They made extensive use of javelins or even stones if we trust Epic Poetry. Then they closed in and fought with swords.

The nearly catafract aristocrats, after neutralizing the best enemy fighters, led their followers in the obliteration of the less well armed and trained enemy units who had not the equipment nor the training to stand up to them as they were mostly peasants with rudimentary weapon skills.

But by the time of Homer, the deep formation that checked effectively the onslaught of the enemy elite fighters reappeared. (*). The time of the super heavy armored hoplite who excelled in individual combat had come to an end.

Stefanos Skarmintzos is a student of ancient history who writes from Greece.

*  Homer ILIAD 22 131-133, 145-150

Sources:

Connolly Peter, Greece and Rome at War , Greenhill Books, London, 1988

Hackett, John (1989), Warfare in the Ancient World.

Montagu, John D. Battles of the Greek and Roman Worlds, Greenhill Books, 2000.

Campbell, David A. Greek Lyric, Sappho and Alcaeus. Loeb Classical Library. Cambridge MA: Harvard University Press, London: Heinemann 1982.

Katsikis Dimitris, The Hoplite Phalanx in the Battle. Techniques and Tactics under  new revision- Η Οπλιτική Φάλαγγα στην  μάxη Τεxνικές και Τακτικέςuπο νέα θεώρηση, Army and Tactics Magazine- Πεpιοδικό Στpατοί καιΤακτικέs, vol 11, February 2011

Jonathan M. Hall. A history of the archaic Greek world, ca. 1200-479 BCE. Blackwell publishing 2007

Harvey Alan Shapiro. The Cambridge companion to archaic Greece. Cambridge University Press.

Βιντεο:"Τα χρωματα στον Αρχαιο Κόσμο" ,Μέρος 2/5- Εποχη του Χαλκου ,Αρχαϊκη & Κλασική Περίοδος. Διαλεξη στο Νεστοριδειο Μεγαρο Ροδου 17 Μαρτιου 2012.

Ομιλία του κου Στεφανου Σκαρμιντζου, Ιστορικου/Ερευνητη, , εκμερους του Συλλόγου Ιστορικών Μελετων ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ, στο Νεστοριδειο Μεγαρο Ρόδου, 17 Μαρτιου 2012.

Θεμα Ομιλιας :"Το Χρωμα στον Αρχαιο Κοσμο".

Το συγκεκριμενο αποσπασμα της Ομιλίας αναφερεται στην Χρηση του Χρωματος κατα την Υστερη εποχη του Χαλκου, καθως και κατα την Αρχαϊκη και Κλασικη περιοδο.

3η Προπόνηση του Συλλόγου μας , Κυριακη 8 Απριλίου 2012

Την Κυριακη 8 Απριλίου, πραγματοποιήθηκε η 3η Προπόνηση του Συλλόγου μας για το 2012, στον ανοιχτο χωρο προπονησεων μας στα Καμίνια Πειραια.

Δοκιμασαμε τεχνικες κλειστης μαχης και μονομαχιας οπλιτων με παραλληλη νεων μελών στις τεχνικες κινησης Φαλαγγας.

2η Προπόνηση του Συλλόγου μας , Κυριακη 1 Απριλίου 2012

Την Κυριακη 1η Απριλίου, πραγματοποιήθηκε η 2η Προπόνηση του Συλλόγου μας για το 2012

H προπόνηση διεξηχθη στην Αριδαια (Πέλλα), 50 χιλιόμετρα Βορεια της Θεσσαλονικης στο πανέμορφο ανοιξιατικο τοπίο της Μακεδονικης γης.

Παλια και νεα μελη εκπαιδευτηκαν σε νεες καινοτομες τεχνικες κινησης και αναπτυξης της Φαλαγγας , ενω παραλληλα μελη της Αποστολης του Συλλογου μας στην Γαλλια τον προσεχη Ιουνιο για το φεστιβαλ "GALLOROMAN DAYS", εκπαιδευτηκαν στον συγχρονισμό Φαλαγγας και την Οπλιτοδρομια.