• Cougar

    EXPERIMENTATION

  • Lions

    ARCHERY

  • Snowalker

    PUBLICATIONS

  • Howling

    LECTURES

  • Sunbathing

    RECONSTRUCTION

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Association KORYVANTES Lecture in the International Academic Symposium in VIMINACIUM /Serbia , October 7 2012



The International Academic Conference on Archaeology with subject "Archaeological Heritage – its Role in Education, Presentation and Popularization of Science ", was held from 5 to 8 October 2012, in the Archaeological Park of VIMINACIUM near Kostolac's, Serbia.

The Viminacium Archaeological Park is located east of Belgrade, on the banks of the Danube River. Historically the Viminacium  was an important city of the Roman province of Moesia. It was also camping space for the 7th Roman Legion (Legio VII Claudia), and for a time hosted also the 4th Roman Legion (Legio IV Flavia Felix). It was destroyed in 440 by the Huns of Attila. Today in the same place has been built the town of Kostolac.

The Viminacium Archaeological Park, which is under the auspices of the University of Belgrade Archaeological Institute, is a modern prototype for showing off Archaeological historical monuments. With multiple facilities and showrooms within a radius of a few kilometers,  has managed to present to the public multiple monuments, like or mausoleums, Baths, Aqueducts, and most recently found Mammoth skeletons. Accommodated in high canopies and with the use of modern presentation technology, Serbian archaeologists have managed to show off the monuments of Viminacium, in a highly effective and communicative way.

In the same area, and under the strict technical guidance of the Archaeological Institute of Belgrade, has been built a fully reconstructed Roman villa of the 4th century AD, in three levels, size of many thousand square meters and estimated value of over 2.5 million Euros. The Roman villa is used both for research purposes of experimental Archaeology and also for tourism and academic purposes. The Roman Villa spaces include several conference rooms, in one of which the Conference took place.



The International Conference of Archaeology hosted more than 30 delegates from around the world. Distinguished Archaeologists from Japan, Germany, Italy, Turkey, United Kingdom, Spain, Netherlands, Serbia, Croatia, FYROM, Slovenia, Finland and Sweden, were invited to talk about the role of "Archaeological Heritage", in education and popularization of science, through specific examples of innovative exhibition publicity techniques and articulation of findings of Archaeology, with a view to more effective outreach of the general public. 

Archaeological Parks, Museums, Educational Institutions of Archaeology, Archaeological Institutes, and Schools have developed special techniques and ways to apply the simplification and "gentification" of Archaeology, in order to be more easily accepted by the average person. In the end it was demonstrated through Applied Projects for experimental Archaeology, a scientific approach to modern forms of Educational practices in Primary and Secondary Education.


Our Association, as the Leading Association for experimental Archaeology and Historical Representation in Greece, and one of the most recognized internationally, was called to represent our Country, introducing through its experience and with the use of specific examples-way of effective disclosure of the results of experimental Archaeology to the public.

Through the lecture of the Political Scientist and member of our Association, Mr. Spyros Bakas, that was titled "Hoplite Reenactment through experimental archaeology, in the Modern Educational Field. An insight view of Popularization methods ", alternative channels for popularizing and externalization of experimental archaeology were accessed, with particular emphasis on multidimensional imaging, the international contact, and the use of multimedia. The Lecture of our Association was accompanied by the live presentation from our Association members, thus giving a clear communication message on the influence of Historical Representation of Experimental Archaeology to the audience.





The highly successful Lecture of our Association, was followed by the enthusiastic response of the participants, Organizers and delegates, who after congratulating us for our multi-level work, requested a live presentation and demonstration of our hoplites in an open space. In the Outdoor area of the Conference Center, took place a comprehensive lecture and presentation of our equipment, focusing on the techniques of experimental archaeology that was used for its reconstruction, while the hoplites with a brief demonstration of basic movements, and a description of all necessary details, gave the Delegates a tentative insight into how a public presentation of our work is done, and in direct relation to the title of the Conference. The result was more than enthusiastic, and Archaeologists Delegates were interested in a possible cooperation and participation of our Association in Joint Research Projects.





Our Delegation was composed by Vasilis Paspsltzis, Giorgos Kanakaris, Giorgos Katsos, Spyros Bakas, and Tasos Georgitisis

We thank the Archaeologists of the Archaeological Institute of the University of Belgrade , Mr. Miomir Korać, Mrs. Jelena Andjelkovic, Mrs Milica Tapavicki Ilic , for their kind invitation and hospitality.







Here is the Detail Programme of the Symposium:
VIMINACIUM ARCHAEOLOGICAL CONFERENCE , October 5-8 2012. "Archaeological Heritage – its Role in Ed...

Διάλεξη του Συλλόγου Ιστορικών Μελετών ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ στο Διεθνες Ακαδημαϊκο Συνεδριο Αρχαιολογίας , στο VIMINACIUM της Σερβίας / 7 Οκτωβριου 2012




Το Διεθνές Ακαδημαϊκό Συνέδριο Αρχαιολογίας,  “Archaeological Heritage – its Role in Education, Presentation and Popularization of Science", διεξήχθη 5 με 8 Οκτωβρίου 2012, στο Αρχαιολογικό Πάρκο VIMINACIUM στην Περιοχή του Kostolac στην Σερβία.

Το Αρχαιολογικό Πάρκο του Viminacium , βρίσκεται Ανατολικά του Βελιγραδίου στις Όχθες του Δούναβη. Ιστορικά το Viminacium ( Βιμινάκιο) υπήρξε σημαντική πόλη της Ρωμαϊκής Επαρχίας της Μοισίας . Ήταν επίσης χώρος στρατοπέδευσης της 7ης Ρωμαϊκής Λεγεώνας (Legio VII Claudia), ενώ φιλοξένησε για ένα διάστημα και την 4η Ρωμαϊκή Λεγεώνα (Legio IV Flavia Felix). Καταστράφηκε το 440 από τους Ούννους του Αττίλα. Σήμερα στον ίδιο χώρο έχει χτιστεί η πόλη Kostolac.
.

Το Αρχαιολογικό Πάρκο του Viminacium , το οποίο τελεί υπό την αιγίδα του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου, αποτελεί ένα σύγχρονο πρότυπο Αρχαιολογικής Ανάδειξης Ιστορικών Μνημείων. Με πολλαπλές εγκαταστάσεις και εκθεσιακούς χώρους σε ακτίνα λίγων χιλιομέτρων έχει καταφέρει να παρουσιάσει στο κοινό πολλαπλά μνημεία , όπως Μαυσωλεία, Λουτρά, Υδραγωγεία , μέχρι και προσφάτως ανακαλυφθέντες σκελετούς Μαμούθ. Στεγασμένα σε υψηλής αισθητικής στέγαστρα και με την χρήση σύγχρονης τεχνολογίας παρουσίασης , οι Σέρβοι Αρχαιολόγοι έχουν καταφέρει να αναδείξουν τα μνημεία του Viminacium , με τρόπο άκρως αποτελεσματικό και απόλυτα επικοινωνιακό.



Στον ίδιο χώρο , και υπό την αυστηρή τεχνική καθοδήγηση του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου του Βελιγραδίου , έχει χτιστή μια πλήρως ανακατασκευασμένη Ρωμαϊκή Έπαυλη του 4ου αιώνα , σε  τρία επίπεδα, εκτάσεως πολλών χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων και αξίας άνω των 2.5 εκατομμυρίων ευρώ. Η Ρωμαϊκή Έπαυλη χρησιμοποιείται τόσο για ερευνητικούς σκοπούς πειραματικής Αρχαιολογίας όσο και για τουριστικούς και ακαδημαϊκούς σκοπούς. Οι χώροι της Ρωμαϊκής Έπαυλης περιλαμβάνουν αρκετές συνεδριακές αίθουσες , σε μια εκ των οποίων πραγματοποιήθηκε και το εν λόγω Συνέδριο






Το Διεθνές Συνέδριο Αρχαιολογίας , φιλοξένησε πάνω από 30 συνέδρους από όλο το κόσμο. Διακεκριμένοι Αρχαιολόγοι από την Ιαπωνία, Γερμάνια, Ιταλία, Τουρκία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ισπανία, Ολλανδία, Σερβία, Κροατία, FYROM, Φινλανδία, Σλοβενία, Σουηδία κα, κλήθηκαν να μιλήσουν για τον Ρόλο της "Αρχαιολογικής Κληρονομιάς", στην Εκπαίδευση, και Εκλαΐκευση της Επιστήμης, μεταφράζοντας σε ελεύθερη απόδοση τον τίτλο του Συνεδρίου. Μέσα από συγκεκριμένα παραδείγματα παρουσιαστήκαν καινοτόμες τεχνικές δημοσιοποίησης και εξωτερίκευσης των συμπερασμάτων της Αρχαιολογίας , με σκοπό την αποτελεσματικότερη προσέγγιση του Κοινού. 

Αρχαιολογικά Πάρκα, Αρχαιολογικά Μουσεία, Εκπαιδευτικά Ιδρύματα Αρχαιολογίας, Ινστιτούτα Αρχαιολογικών Σχολών, ανέπτυξαν τις ιδιαίτερες τεχνικές και τρόπους που εφαρμόζουν στην προσπάθεια απλοποίησης και "εξευγενισμού" της Αρχαιολογίας ούτως ώστε να είναι πιο εύκολα αποδεκτή από τον μέσο άνθρωπο. Τέλος παρουσιάστηκε διεξοδικά μέσα από Εφαρμοζόμενα Projects Πειραματικής Αρχαιολογίας, η προσέγγιση της Επιστήμης σε σύγχρονες μορφές Εκπαιδευτικών Πρακτικών, σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.






Ο Σύλλογος μας, ως ο Κορυφαίος Σύλλογος Πειραματικής Αρχαιολογίας και Ιστορικής Αναπαράστασης στην Ελλάδα , και ένας από τους πιο αναγνωρισμένους πλέον Διεθνώς, κλήθηκε να εκπροσωπήσει την Χωρά μας , παρουσιάζοντας μέσα από την εμπειρία του - και με την χρήση συγκεκριμένων παραδειγμάτων - τους τρόπους αποτελεσματικής δημοσιοποίησης στο ευρύ κοινό των Συμπερασμάτων της Πειραματικής Αρχαιολογίας.

 Μέσα από την διάλεξη του Πολίτικου Επιστήμονα και μέλους του Συλλόγου μας κ. Σπύρου Μπάκα , με τίτλο "Hoplite Reenactment through experimental archaeology , in the Modern Educational Field. An insight view of Popularization methods", προσεγγίστηκαν εναλλακτικά κανάλια εκλαΐκευσης αλλά και εξωτερίκευσης της πειραματικής αρχαιολογίας , με ιδιαίτερη έμφαση στην πολυδιάστατη απεικόνιση, την διαδραστική επαφή, και την χρήση πολυμέσων. Η Διάλεξη του Συλλόγου μας συνοδεύτηκε από την ζωντανή παρουσία Οπλιτών του Συλλόγου μας , δίνοντας ένα σαφές επικοινωνιακό μήνυμα αλληλοεπίδρασης μεταξύ Ιστορικής Αναπαράστασης , Πειραματικής Αρχαιολογίας και ακροατών. 








Την άκρως επιτυχημένη Διάλεξη του Συλλόγου μας, ακολούθησε η ενθουσιώδης ανταπόκριση των Οργανωτών & Σύνεδρων , οι οποίοι αφού μας συνεχάρησαν για το πολυεπίπεδο έργο μας , μας ζήτησαν μια ζωντανή παρουσίαση και επίδειξη των οπλιτών μας σε έναν ανοιχτό χώρο . Στον Υπαίθριο χώρο του Συνεδριακού Κέντρου , πραγματοποιήθηκε μια περιεκτική ομιλία και παρουσίαση του οπλισμού μας, εστιάζοντας στις τεχνικές πειραματικής αρχαιολογίας που χρησιμοποιηθήκαν για την κατασκευή του, ενώ τέλος οι οπλίτες κάνοντας μια σύντομη επίδειξη βασικών κινήσεων μάχης- με την παράλληλη περιγραφή όλων των απαραιτήτων λεπτομερειών- , έδωσαν στους Συνέδρους μια ενδεικτική εικόνα για το πώς γίνεται μια δημόσια παρουσίαση της εργασίας μας , πάντασε σε  άμεση σχέση με τον τίτλο του Συνεδρίου. Το αποτέλεσμα ήταν κάτι παραπάνω από ενθουσιώδες , μιάς και Αρχαιολόγοι Σύνεδροι ενδιαφέρθηκαν για ενδεχόμενη  συνεργασία και συμμέτοχη σε μελλοντικά  κοινά  Ερευνητικά Projects.






Τέλος, αξίζει να τονίσουμε ότι κατά κοινή ομολογία , ο Σύλλογος μας απέσπασε την μεγίστη συμπάθεια και θαυμασμό , μιάς και εκπροσώπησε την χωρά μας ως ένας Οργανισμός αυτοχρηματοδοτούμενος, χωρίς καμία βοήθεια Δημόσια η Ιδιωτική. Οι παρευρισκόμενοι Αρχαιολογικοί Οργανισμοί , τόνισαν την αξιέπαινη προσπάθεια μας , αντιδιαστέλλοντας την Πολύπλευρη Κρατική Υποστήριξη που λαμβάνουν αντίστοιχοι Σύλλογοι και προσπάθειες στο εξωτερικό. Εκεί λοιπόν που οι αναρίθμητοι κρατικοδίαιτοι Αρχαιολόγοι και Καρεκλοκένταυροι Εκπρόσωποι του Τουρισμού και Πολιτισμού της Πατρίδας μας , αναλίσκονται σε μια ατέρμονη ομφαλοσκόπηση και μανιώδη  αποδήμηση Δημόσιου Χρήματος , ο Σύλλογος μας υπερήφανα , με δίκες του Δυνάμεις, ανεξάρτητος, εκπροσωπεί την Ελληνική Παράδοση, της Ελληνική Πειραματική Αρχαιολογία , ως μια συνιστώσα υγιώς σκεπτόμενων και απρόσκοπτα συνεργαζομένων Ελλήνων, μακριά από συμφέροντα και  ωφέλη.

Την Αποστολή του Συλλόγου μας αποτελούσαν οι Βασίλης Πασπαλντζής, Γιώργος Κανακάρης, Γιώργος Κάτσος, Σπύρος Μπάκας, Τάσος Γεωργίτσης. 

Ευχαριστούμε τους Αρχαιολόγους του Ινστιτούτου Αρχαιολογίας του Πανεπιστήμιου του Βελιγραδίου , κo Miomir Korać , κα Jelena Andjelkovic , κα Milica Tapavicki Ilic , για την ευγενική Φιλοξενία και Πρόσκληση.











Εδω θα βρειτε το αναλυτικό πρόγραμμα του Συνεδρίου:
VIMINACIUM ARCHAEOLOGICAL CONFERENCE , October 5-8 2012. "Archaeological Heritage – its Role in Ed...

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

9η Προπόνηση του Συλλόγου μας . Κυριακή 7 Οκτωβριου 2012

Την Κυριακη 7 Οκτωβρίου, πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία η 9η Προπόνηση του Συλλόγου μας για το 2012.
Κάτω από τις τεχνικές οδηγίες του εκπαιδευτή Γιώργου Γεωργά , Μέλη του Συλλόγου μας είχαν την ευκαιρία να προπονηθούνε στην τέχνη της Σπαθασκίας .

Με την χρήση ξύλινων αντιγράφων σπαθιών και Ασπίδων τύπου ‘Οπλον’ , προσεγγιστηκαν τεχνικές και τελεστηκαν συνασκήσεις κλειστής μάχης και μονομαχίας ανάμεσα σε εκπαιδευομένους που έφεραν ασπίδα τύπου ‘Οπλον’ και εκπαιδευομενους που έφεραν ρομφαία.


Η προπόνηση πραγματοποιήθηκε την ίδια μερα που Πενταμελής αποστολή μας, παρευρέθηκε στο Διεθνές Ακαδημαϊκό Συνέδριο Αρχαιολογίας στο Αρχαιολογικό Πάρκο VIMINACIUM στην Σερβία, για Διάλεξη και Παρουσίαση.







Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΕΘΟΣ


Γραφει ο φίλος του Συλλόγου μας, Δρ. Μανουσος Καμπούρης


Φωτογραφια: Αρχαιολογικο Φεστιβάλ "Gallo-roman Days" 2012, Οπλίτης Κλασικής Περιόδου με ενισχυμενο Δερματινο θώρακα . Σύλλογος Ιστορικών Μελετών ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ


Ενώ παλαιότερα υπήρχε η απλουστευτική τάση να αποδίδεται η νίκη στο ελληνικό θάρρος και γενικώς στη ηθική ανωτερότητα και πολεμική δεινότητα, τα τελευταία χρόνια έχουμε φτάσεις το άλλο άκρο, με το αποτέλεσμα να αποδίδεται σε οπλισδμό, τακτικές, διοίκηση, επιμελητεία και όχι σε θάρρος και πολεμική αρετή, που για κάποιο λόγο εκλαμβάνονται ίσες στους αντιμαχόμενους.

Κι όμως, οι ίδιοι οι Αρχαίοι που θα είχαν κάθε λόγο να τονίσουν τις διαφορές του υλικού πολιτισμού και των επιτευγμάτων τους, βασικά απέδιδαν σε ηθικούς λόγους τη νίκη, χωρίς να αρνούνται το τεχνικό θέμα. Ο Ηρόδοτος τονίζει τη διαφορά μεταξύ μηδικού τόξου και δωρικής λόγχης, αναφέρει τη διαφορά στη θωράκιση, περιγράφει την περσική αρετή και το θάρρος, και όμως τελικά μιλά για άνδρες που αρίστευσαν και για αριστεία θάρρους- όπως και σωφροσύνης.

Υπάρχει μια ποιοτική διαφορά στο θάρρος, τη γενναιότητα και τις λοιπές συναφείς αρετές που η ευμάρεια και το απόλεμο κι ακίνδυνο (μέγιστος κίνδυνος το αυτοκινητιστικό ή η δολοφονία, που δεν ενέχουν αντιμετώπιση και θάρρος) δεν επιτρέπουν να αντιληφθούμε. Ίσως αντιλαμβανόμαστε, αμυδρά, τη διαφορά θάρρους και θράσους, αλλά αυτό είναι όλο. Οι άνθρωποι εκείνης της εποχής όμως, ζώντας καθημερινά με τον θάνατο αντίκρυ, ακόμη και στην ειρήνη (λόγω εσωτερικών ταραχών, καταπίεσης ή αγρίων ζώων) το είχαν μελετήσει καλύτερα. οι  βαρέως θωρακισμένοι Έλληνες, που πολεμούσαν ο ένας κοντά στον άλλο και είχαν σχηματίσει και εξελίξει ένα είδος αγώνα που όντως ελαχιστοποιούσε τις απώλειες, θεωρούσαν απόλυτα πιθανό να πεθάνουν μέσα στην καταιγίδα χάλυβα και χαλκού.

Φωτογραφια: Αρχαιολογικο Φεστιβάλ "Gallo-roman Days" 2012, Παράταξη Οπλιτών . Σύλλογος Ιστορικών Μελετών ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ

 Η θωράκιση και ο τρόπος μάχεσθαι δείχνει ότι δεν ήταν ερασιθάνατοι, πολύ δε ήττον οι Σπαρτιάτες. Για το λόγο αυτό υπήρχε μια εκτενής φιλολογία και ιδεολογία, αλλά και εκπαίδευση και θρησκεία, για να τους συμφιλιώνει με τον θάνατο, ιδίως στη μάχη. Αλλά τον θεωρούσαν ως μια καθ’ όλα αποδεκτή πιθανότητα και δεν πολεμούσαν πεπεισμένοι για την ασφάλειά τους, είτε εμπιστευόμενοι τις ασπίδες είτε τους παραστάτες τους. Η ασπίδα ήταν χρήσιμη, παραστάτης βασικός, αλλά ο θάνατος μπορούσε να έρθει παρ’ όλ’ αυτά. Δεν ήταν αυτό το πρόβλημά τους . Ήταν το καθήκον. Τόσο οι Αθηναίοι στο Μαραθώνα, όσο και οι λοιποί Έλληνες σε Σαλαμίνα, Πλαταιές και Θερμοπύλες δεν είχαν κανέναν ενδοιασμό να πολεμήσουν και πιθανότατα να πεθάνουν για την πόλη τους, για την κοινή πατρίδα, για τις οικογένειές τους και τους φίλους τους. Δεν θεωρούσαν καθήκον να ζήσουν, αλλά να πολεμήσουν επιτυχώς.

Σε καμία περίπτωση δεν υπήρχε έλλειψη ανδρείας στους Πέρσες. Ιδίως οι γηγενείς Πέρσες έδειξαν σε όλες τις περιπτώσεις πολεμική αρετή ανώτερη από αυτή των υποτελών τους. Στις Πλαταιές ήταν οι μόνοι που ενεπλάκησαν αποφασιστικά (εξαιρούνται οι Μηδίζοντες Έλληνες για άλλους λόγους), στη Μυκάλη οι μόνοι που αντιστάθηκαν μετά την πρώτη ατυχία. Όμως οι Πέρσες ήταν εκεί για να πολεμήσουν, όχι για να σκοτωθούν. Όπως αναφέρει ο Β. Ντ. Χάνσον, ήταν έτοιμοι να σκοτώσουν, όχι να σκοτωθούν. Για αυτούς ο πόλεμος ήταν μια κατάσταση στην οποία πολεμούσες και αν όλα συνέβαιναν κατά το συνήθη τρόπο επιζούσες. Επιζούσαν εκείνοι, όχι οι αντίπαλοι. Όπως οι σημερινοί στρατιώτες επαγγελματικών στρατών που το «πολεμώ» το καταλαβαίνουν»εγώ σκοτώνω κι επιβιώνω» το ίδιο συνέβαινε και τότε. Είχαν παιδιά, γυναίκες, οικογένειες για να γυρίσουν σε αυτούς. Η ιδεολογία τους, ότι ο Μ. Βασιλεύς τους παρακολουθεί για να αποδώσει τομές στους αριστεύοντες και ποινές στους υστερούντες δείχνει ότι σε κάθε περίπτωση περίμεναν να επιζήσουν, διότι αλλιώς δεν έχουν νόημα ούτε οι ποινές ούτε οι τιμές. 


Φωτογραφια: Αρχαιολογικο Φεστιβάλ "Gallo-roman Days" 2012, Σκηνή ένοπλης σύγκρουσης . Σύλλογος Ιστορικών Μελετών ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ

Οι Έλληνες μετά τη Σαλαμίνα δεν θέλουν να τους απελπίσουν, δια στόματος Αριστείδη και 
Ευρυβιάδη. Άρα μέχρι τότε δεν ήταν ποτέ απελπισμένοι, σε αντίθεση με τους Έλληνες που στη Σαλαμίνα πολέμησαν ε την πλάτη στον τοίχο, όπως άλλωστε και στις Θερμοπύλες.
Αυτή η αυτοκρατορική αντίληψη, μισθοφορική ή άλλη, όπου ο πόλεμος είναι ένα κυνήγι ανθρώπων όπου εμείς σκοτώνουμε τους άλλους, δημιουργεί θετική ψυχολογία, ανατρέφει τάξεις πολεμιστών ποιότητας και τις διατηρεί για γενιές, φτιάχνει αυτοκρατορίες, αλλά δεν κρατά απέναντι σε αποφασισμένους ανθρώπους. Η απίστευτη, ωμή αποφασιστικότητα που ενείχε το «νυν υπέρ πάντων ο Αγών», προερχόμενος από άνδρες που η ζωή τους περιλάμβανε αν όχι ετησίως τουλάχιστον ανά διετία έναν τοπικό πόλεμο, έτσι, για να ανάβουν τα αίματα, εξέπεμπε μια νότα ολοκληρωτικού πολέμου ασυγκράτητη. Δεν ήταν τώρα οι Πέρσες που αν νικούσαν θα ξεσπούσαν στα γυναικόπαιδα των εχθρών τους, αποδίδοντας τη βασιλική οργή. Ήταν ότι αν τύχαινε και έχαναν, οι εχθροί τους θα ξεσπούσαν σε αυτούς. Όχι στα παιδιά τους, στους θεούς τους, στους γέρους τους, αλλά σε αυτούς τους ίδιους. 


Φωτογραφια: Αρχαιολογικο Φεστιβάλ "Gallo-roman Days" 2012 . Οπλίτης Κλασσικής Περιόδου με ενδρομίδες. Σύλλογος Ιστορικών Μελετών ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ

Όσο αυτό μπορούσε να κουκουλώνεται, όπως έγινε στις Θερμοπύλες, το γενικό ηθικό διατηρείτο. Όταν όμως έμπαιναν στη μάχη μονάδες ή ομάδες που είχαν βιώσει τον ελληνικό φανατισμό, τα πράγματα άλλαζαν. Όταν στρατός και στόλος συναντήθηκαν στις Θερμοπύλες και μετά στην Αττική και έγινε σαφές στους μεν ότι και οι δε είχαν αντιμετωπίσει την ίδια φονική μανία, όταν ανέμεναν ότι τα ίδια θα αντιμετωπίσουν, τότε το προσωπικό ηθικό ράγιζε. Ο Ναπολέων πίστευε ότι το ηθικό υπερτερεί 3προς 1 σε σχέση με υλικούς παράγοντες, και σε αυτούς δεν είναι μόνο οι αριθμοί αλλά και η τεχνολογία, η εκπαίδευση, ο εφοδιασμός, η ποιότητα και οι επιδόσεις των όπλων. Από όλους της κλασικής αρχαιότητας ο μόνος που ποτέ ανέφερε την επιστήμη, τη γνώση, την εξοικείωση κλπ ως σημαντικότερες του θάρρους ήταν ο Θουκυδίδης, ιδίως δια στόματος Περικλή, και αυτό σε μια εποχή που προσπαθούσε να πείσει τους αυτοκρατορικούς αθηναίους για το δίκιο της ισχύος τους, πιθηκίζοντας τους Πέρσες. Ακόμη κι η απελπισία των Αθηναίων δεν μπόρεσε να τους σώσει από τους απλά εκδικητικούς Συρακούσιους όταν αποχωρούσαν, ενώ η μανία έσωσε τους Συρακούσιους στις πεζομαχίες και τις ναυμαχίες.


Μια ενδιαφέρουσα διάσταση των ανωτέρω είναι η περίπτωση του Αλεξάνδρου. Οι άνδρες του μακεδονικού στρατού, παλαίμαχοι οι περισσότεροι και έχοντας ζήσει ή ακούσει από τους γονείς τους τις ταπεινώσεις και τα πάθη της Μακεδονίας, πολεμούσαν, ε κατάλληλη χειραγώγηση, μέχρι το τέλος του κόσμου με την ίδια σχεδόν μανία υπέρ βωμών και εστιών. ήταν ο λόγος που ο Αλέξανδρος δεν ήθελε να τους αλλάξει και δεν συμφωνούσε με τον Κοίνο που συμβούλευε να πάρει νέους, φιλόδοξους και ανθεκτικούς στρατιώτες απαλλάσσοντας τους παλαίμαχους. Ο Αλέξανδρος ήξερε ότι η νέα γενιά στρατιωτών που ούτως ή άλλως εξέτρεφε ο ίδιος, δεν θα ήταν ως αυτοί. Θα ήταν αυτοκρατορικοί στρατιώτες, όχι οι άνδρες του μακεδονικού έθνους. Είχε μια ελπίδα, για μερικά χρόνια, να χρησιμοποιήσει μερικούς ακόμη άνδρες του εθνικού μακεδονικού στρατού με αντίστοιχο φρόνημα, αυτούς που είχε αφήσει στον Αντίπατρο και θα παρελάμβανε τις ημέρες του θανάτου του. Αν και νεαρότεροι, είχαν γαλουχηθεί ως μακεδονικός στρατός, είχαν νιώσει τον κίνδυνο της πατρίδας τους στον Πόλεμο του ‘Αγιδος» το 331 πΧ, είχαν δει το Μέμνονα να κόβει βόλτες στα παράλιά τους και ακούσει για τις εξεγέρσεις τον Ιλλυριών ελάχιστα χρόνια πριν (13 μόλις). Για το λόγο αυτό ο Αλέξανδρος πήρε στην ανατολή τους μεγαλύτερους στρατιώτες, για να εξασφαλίσει τους πλέον ψημένους σε μάχη αλλά και ιδεολογικά ζυμωμένους. Όταν κουράστηκαν και διεφθάρησαν, είχε άλλη μια γενιά έτοιμη. Μετά από αυτήν, μπορούσε να υπολογίζει στην αυτοκρατορική αίγλη κι όχι στην ατομική αυτοθυσία και τη συλλογική οργή. Καθόλου τυχαία, οι αυτοκρατορικοί στρατιώτες της Μακεδονίας σαρώθηκαν από το πεδίο το 197 πΧ στις Κυνός Κεφαλές  από αυτούς της επίσης ιμπεριαλιστικής Ρώμης, αλλά που είχαν δει τον Αννίβα να καίει και να δειώνει την Ιταλία και να σφάζει τους φίλους τους στις Κάννες..

Φωτογραφια: Αρχαιολογικο Φεστιβάλ "Gallo-roman Days" 2012, Οπλίτης με Επίσημο του Άργους . Σύλλογος Ιστορικών Μελετών ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ

Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Διάλεξη στο Διεθνές Ακαδημαϊκό Συνέδριο του Αρχαιολογικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου, 8 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2012


Ο Σύλλογος Ιστορικών Μελετών ΚΟΡΥΒΑΝΤΕΣ βρίσκεται στην ιδιαιτέρως ευχάριστη θέση να ανακοινώσει την Συμμετοχή του στο Διεθνές Ακαδημαϊκό Συνέδριο Αρχαιολογίας , του Ινστιτούτου Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Βελιγραδίου και του Αρχαιολογικού Μουσείου "Viminacium" : “Archaeological Heritage – its Role in Education, Presentation and Popularization of Science", το οποίο θα διεξαχθεί 5 με 8 Οκτωβριου 2012 στο Požarevac ,στο Συνεδριακό Χωρο του Αρχαιολογικού Μουσείου.

Ο Σπύρος Μπάκας, Πολιτικός Επιστημονας/Διεθνολόγος και μέλος του Συλλόγου , θα παρουσιασει την εργασία του πανω στους Τρόπους Μεταδοσης των Συμπερασμάτων της Πειραματικής Αρχαιολογίας στο κοινό, μέσα απο το παράδειγμα του Συλλόγου μας : "Hoplite Reenactment through experimental archaeology , in the Modern Educational Field. An insight view of Popularization methods".

Το Διεθνές Ακαδημαϊκο Συνέδριο , θα τιμήσουν με την Συμμετοχή τους Δεκαδες Ακαδημαϊκοι και ανθρωποι της Αρχαιολογικής Κοινότητας, με συμμετοχές απο πάνω απο 20 χώρες. 

Νιώθουμε ιδιαιτέρως υπερήφανοι , για την εκπροσώπηση της χωρας μας σε αλλη μια διεθνή Ακαδημαϊκη Συνάντηση Πειραματικής Αρχαιολογίας , προβάλλοντας την παράδοση και ιστορία της Πατρίδας μας. 

Πέρισσότερα εδω:

http://www.ai.sanu.ac.rs/

http://www.viminacium.org.rs/




Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "ΜΑΧΕΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ", τεύχος Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου 2012.

Αγαπητοί φίλοι, αναζητήστε το νέο τεύχος του περιοδικού "ΜΑΧΕΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ", τεύχος Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου 2012.

Στο τμήμα των ειδήσεων του Περιοδικού θα βρείτε αναφορά στις πρόσφατες διεθνείς δραστηριότητες του Συλλόγου μας (Διαλεξη στη
ν Ακαδημια του Pultusk/Πολωνια, Συμμετοχη στο Αρχαιολογικό Φεστιβάλ της Λυων/Γαλλια).

Στις σελίδες του Περιοδικού φιλοξενείται επίσης άρθρο του Ιστορικού και μελους του Συλλόγου μας κου Στεφανου Σκαρμίντζου, με τιτλο: " ΕΥΡΥΜΕΔΩΝ ΠΟΤΑΜΟΣ 466 ΠΧ , Η ΑΘΗΝΑ ΕΠΙΤΙΘΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΣΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ". Μεσα απο το άρθρο και με την χρήση υψηλής ποιότητας φωτογραφιών Οπλιτων του Συλλόγου μας, παρουσιαζεται με περιγραφικό τρόπο το πώς η Αθήνα επικεφαλής της Δηλιακής Συμμαχίας εξαπολύει προληπτική επίθεση και επιφέρει στρατηγικό πλήγμα κατα των Περσών , αποτρέποντας μια νεα εκστρατεία των Βαρβάρων της Ανατολής κατα των Ελληνικών Πόλεων των Μικρασιατικών Παραλίων και της Ελλάδος.








Τρίτη 14 Αυγούστου 2012

THE BYZANTINE MILITIA




Modern reconstruction of 13th cent Byzantine officer . Equipment courtesy of living history association Koryvantes  and hellenicarmors.gr
In the proto-Byzantine period, the inhabitants of the Empire’s urban areas were organized in groups along the lines of the Circus Fractions. These groups were called “Deimoi” and were headed by leaders called “Democrats”. These groups were organized as paramilitary formations with policing and military tasks. Among their tasks were keeping the city clean, performing fire service and the burial of the dead from the epidemics or war.  Because they were not considered reliable in open battle, their main role during wartime, was the defense of the city walls in case of siege.

Modern reconstruction of 6th cent urban militiaman  HIs blue tunic marks him as a member of the “Blues Circus Fraction”. The double head eagle though appeared after the 14th century.
The inhabitants of the Constaninopolis urban are inside the walls were called “Politicoi” and residents of the suburbs (the area beyond city walls was called  “Peran” ) were called ‘”Peratikoi”.  Procopius states that in Antioch the militiamen were better equipped than those of the capital -perhaps because of more lax Imperial supervision. After the “Nika Revolt”, their strength was limited, in order to prevent possible future rebellions.

Modern reconstruction of an urban militiaman from Antioch. He is wearing a military tunic and his blue trousers set hims as a member of the “Blues Circus Fraction”. According to Procopious the Antiochian militia was well armored. Armor courtesy of living history association Koryvantes and hellenicarmors.gr
The Arab invasions of the seventh and eighth centuries brought changes to the system of the Empire’s defense. At the points where covering crossings and passage ways  were built small towers called “vigla” and were manned by local guards called “viglatores”.  The viglatores were responsible only for their area and did not follow the regular army on campaigns. Their mission was more supplementary to the light cavalry “Akritae” frontier units. The upsurge of piracy in the Eastern Mediterranean brought the vigla institution and to the Aegean Islands and Cyprus.

Modern reconstruction of a 7th cent viglatoras from the . Probably the last in the pickets line as he would sound the alarm by blowing the horn . Uniform and horn courtesy of the living history association Koryvantes and boots courtesy of hellenicarmors.gr
The viglatores were aged between 17 and 50 years of age and were trained in the use mainly of projectile weapons and in the art of sending signals. Chosen by the elders of the nearby villages. Their mission was to whether armed enemy groups or ships passed from their area of responsibility. Signals were transmitted from one vigla to another, thus putting the local military forces on alert, while with appropriate signals  the inhabitants of the region were also alerted in order to seek refuge in fortresses or caves together with everything that could be useful to the enemy (e.g. food or tools).

Modern reconstruction of an 8th cent viglatoras based on frescoes from Cappadocia. Armor courtesy of living history association Koryvantes  and hellenicarmors.gr
During 14th century Byzantine Empire decayed rapidly. The social fabric had been destroyed and the State was at the whim of foreign mercenaries that was unable to pay. The only positive thing was the consolidation of the Empire’s position in Peloponessos and the repulse of the Catalan Company assault in Thessaloniki. Technological lead in weapons had passed to the hands of the Westerners.

Modern reconstruction of 14th cent Byzantine Militia officer  based on contemporary frescoes from Ochrid. The helmet shows western influence. Armor and boots courtesy of living history association Koryvantes and hellenicarmors.gr.
The final  end came in the 15th century. Unable to exploit the problems of the Ottomans after the battle of Ankara, the Empire gradually lost territories to them and even Constantinople itself was found in the first line of Turkish attacks. The few regular soldiers and militiamen had not been adequately prepared to prevent the Ottoman army to finally destroy the Byzantine Empire in 1453.

Modern reconstruction of 15th cent Byzantine archer based on contemporary icons of the Crucifixtion. The helmet shows western (italian) influence and it is based on findings from ”Chalcis Armory”. The double head eagle though is again unlikely as it was strictly an imperial family emblem and chroniclers talk about a double lion emblem. Armor and boots courtesy of living history association Koryvantes and hellenicarmors.gr  
SOURCES
The Cambridge History of the Byzantine Empire c.500–1492   translated by MELISSA publications  1966
Osprey Military publishing Co: “Romano-Byzantine Armies 4th-9th cent”
Gwatkin, H.M., Whitney, J.P. (ed) et al. The Cambridge Medieval History Cambridge  University Press, 1926.
Forbes, Townsbee, Mitrany, Hogarth  “The Balkans: A history,of Bulgaria Serbia Greece, Rumania, Turkey” Oxford University press 1915
A History of the Byzantine Empire by Al. Vasilief Translated from the Russian by S. Ragozin, Madison 1928
Edward Gibbon’s Decline and Fall of the Roman Empire 1782 (Written), 1845 (Revised)
John Haldon Byzantium at War Osprey ISBN: 0415968615

Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

Αφιέρωμα του Περιοδικού "ΙΧΩΡ" , Τευχος 124

Aγαπητοι φίλοι του Συλλόγου

Αναζητηστε στα περίπτερα το νέο ΙΧΩΡ , τευχος 124 , στο οποίο περιλαμβάνεται ενα εκτενές 8-ΣΕΛΙΔΟ αφιερωμα στον Σύλλογό μας μεσα απο την συμμετοχη μας στο Αρχαιολογικό Φεστιβαλ "GALLO-ROMAIN DAYS" - 2 & 3 Ιούνιου 2012.


Το αρθρο κοσμειται με υψηλης αισθητικης φωτογραφιες του Συλλόγου απο τις 2 ημερες του Φεστιβαλ. 

Μην το χάσετε!